สาระน่ารู้

ในบ้านเมืองที่อุดมสมบูรณ์เต็มไปด้วยอาหารการกินที่ดีที่สุดอย่างประเทศไทย คำว่า “อดยาก” จึงดูไกลตัวสำหรับใครหลายๆ คน ทำให้การตระหนักรู้เรื่องอาหารเป็นวาระสุดท้ายที่คนไทยจะนึกถึง ความเนื่องแน่นและความหลากหลายของอาหาร ทำให้เมนูหลายจานถูกทิ้งเป็นขยะ ซึ่งถ้ากล่าวว่าขยะเศษอาหารเป็นขยะที่จัดการยากและส่งผลต่อสภาวะความเป็นอยู่ของโลก อาจจะสร้างคำถามในใจได้ว่า “ขยะเศษอาหารที่ย่อยสลายง่าย สร้างปัญหาให้โลกได้อย่างไร?” Chula Zero Waste ขอแนะนำวีดีโอ “วิกฤติขยะอาหาร: ความจริงที่กลืนไม่เข้า คายไม่ออก” ในโครงการ

หลายคนมักทราบกันดีว่าในพื้นที่ส่วนหนึ่งของโลกยังมีประชากรผู้หิวโหย แม้ทั้งโลกจะมีผู้เผชิญความอดอยากเพราะขาดแคลนเพียง 11% แต่เสียงท้องร้องเนื่องจากความว่างเปล่าในกระเพาะยังคงดังก้องในความรู้สึก 100% ซึ่งสวนทางกับการรายงานผลที่ว่ามีอาหาร 1 ใน 3 ของโลก ถูกทิ้งให้เป็นขยะรอวันเน่าเสียและกลายเป็นก๊าซเรือนกระจกที่ถูกปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศถึง 8 % และยังไม่รวมมูลค่าความเสียหายทางด้านเศรษฐกิจหลายแสนหลายล้านเหรียญสหรัฐต่อปี ซึ่งเป็นจำนวนมหาศาลที่จะสามารถช่วยผลักดันความเจริญก้าวหน้าได้ในหลายๆ เรื่อง รวมไปถึงก

“ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้าง สงสารบรรดาเด็กตาดำๆ” บทท่องจำในวัยเด็กของใครหลายๆ คน อาจมีเนื้อหาแตกต่างกันบ้างตามพื้นที่ แต่ที่เหมือนกัน คือ เนื้อหาที่ต้องการสื่อให้พวกเรารู้จักคุณค่าของอาหาร รู้จักนึกถึงผู้อื่น และการทานอาหารให้หมด ซึ่งในปัจจุบันการบริโภคอาหารและน้ำ ถือว่าเป็นวาระแห่งชาติ เพราะไม่ใช่แค่สงสารบรรดาเด็กน้อยผู้หิวโหย แต่หมายถึงโลกกำลังอยู่ในอันตรายขั้นวิกฤต! ในบ้านเมืองที่อุดมสมบูรณ์เต็มไปด้วยอาหารการกินที่ดีที่สุดอย่างประเทศไทย คำว่า “อดยาก” จึงดูไกลตัวสำหรับใครหลายๆ ค